Kadın kafayı iyice yemiş diye düşünenler olabilir ama inanın ben suçsuzum. Neredeyse dakikada bir ölüm haberleri sağanaklar gibi boşalıyor. Cinayetler, kazalar , hak vaki denilen nedensizler gibi uzayıp gidiyor. Her şeye karşın, yaşamayı çok sevenlerden sayılırım. İnsanları, hayvanları, güneşi, ayı, yıldızları, rüzgârı, denizi,dağladı, tanrının yarattığı her olguyu. Yanılıyor muyum sizlere de öyle geliyor mu dostlar. Önümüz , arkamız, sağımız ,solumuz ölüm haberleriyle kuşatıldı. Bir söyleme göre ölüm için başka bir âleme doğuş derler. Yok oluş olarak görmezler. Bilemiyorum .Bir trafiktir gidip geliyor. Ayrılık olduğu için acı geldiği kesin. Sevdiklerimizi bir daha göremememiz . Gittikleri yerde bizi bekleyeceklermiş de teselli söylemlerinden. Merak ediyorum , acaba kurtlar, solucanlar, kuşlar ,tırtıllar da öleceklerini biliyorlar mı ? Üzülürler mi ki ayrılacakları için bu kâinattan.
Zamanında iki ordu savaşa tutuşmuşlar. Adamın biri , ellerini iki milletin bayraklarını almış sallayarak bağırıyormuş. “Yaşasın, yaşasın.” Yanına yaklaşıp sormuşlar .” Kim yaşasın be adam ? ! ” “ Kim kazanırsa o yaşasın “olmuş adamın yanıtı. Dünyamız fokur fokur kaynıyor. İnsanlar çekirdek çıtlatmak gibi basit bir hale getirdiler birbirlerini öldürüp yok etme eylemini. Sanki sonsuza dek yaşam onlara kalacakmış gibi. Bu gün ünlü şarkıcı Deniss Ruosoz da ölmüş haberini okudum. Kırk yıl önce ilk kez Almanya da dinlediğim o güzel godby my love good by şarkısının şarkıcısını. 1975 ler de Almanlar , Bizim ülkemiz küçük.Bir gün bütün Türkler geri dönecekler diyorlardı. Şarkıcı Allahaısmarladık aşkım, esen rüzgârla sana geri döneceğim şimdilik elveda derken. Yunan kökenliydi yanılmıyorsam. O yıllarda Türklerle Yunanlılar aynı kaderi paylaşarak Alman ekonomisinin güçlenmesine yardım ederken , karınlarını doyurabilmek için birlikte çalışıyorlardı. Her ne kadar ortak bir kaderdiyse de paylaştıkları, aynı şarkıları dinlemelerine karşın geçmişte yaşanılan acıların öğretileri yakalarını bırakmıyor, dost olamıyorlardı. Hani kuyruk acısı masalı vardır ya o ne yazık ki geçerliliğini yitirmiyordu.
İnsan belleği ilginç. Durmaksızın gelen ölüm haberleri nerelerden nerelere götürdü beni. Gönül herkesin esenlikle sonsuza dek yaşamasını diler ama hey hat ! Bir gün hepimizin kapısını çalacak. Allah geçinden versin. Tüm canlara sağlıklı mutlu yaşamlar diliyorum.