Hibrit Tohum ve Ata Yadigarı Tohum Hakkında Gerçekler

Tohumla ilgili gündem nedense hiç durulmuyor. Herkesin bir fikri, söyleyeceği birşeyler var mutlaka. İşin kötü yanı uzmanı olduğum bu konuda konuşulanları duyunca dehşete düşmem değil. Uzmanı olmadığım konularda söylenenlere itibar etmem. Tabi ki her söylenene itibar etmiyorum ama İbrahim Saracoğlu, Canan Karatay konuşunca dikkate alıyorum. Fakat  tohum konusunda söylediklerinin neredeyse tamamı yanlış. E insan düşünmeden edemiyor ya diğer söyledikleri de böyleyse..?

Hal böyleyken işin aslını bir de bu yolla anlatayım dedim. Efendim hibrit tohum zararlı değildir. Hibrit tohumla üretilen sebzeleri yiyenler kısır olmazlar. Hibrit tohumların meyvelerinden aldığınız tohumlar çimlenir. Bu konu okadar uzun ki hibrit, GDO, organik sadece bu üçünden yüzlerce sayfa yazı çıkar. Ben şimdilik size hibriti çok teknik tabir kullanmadan anlatayım.

Domates örneğinden yola çıkalım. Doğada tamamen doğal olarak çeşit çeşit domates vardır. Farklı iriliklerde ve renklerde. Bunlara Ata tohumları diyelim. Bunları üreticiler her yıl, bir önceki yıl aldıkları tohumlardan üretirler. Doğada doğal olarak bulunan bu çeşit çeşit domatesi kedilere benzetebiliriz. Doğada çeşit çeşit kedi de var. Sarı, siyah, beyaz, tekir vb. İşte bunlar rastgele üreyerek çeşit çeşit yeni bireyler oluştururlar. Siyah  - beyaz, sarı – beyaz, tekir – beyaz ve birçok çeşit kedileri görürüz sokaklarda. İşte domateste de durum aynı. Sadece küçük bir farkla. Kediler üremek için bir anne ve bir baba bireye ihtiyaç duyarlar. Domateslerin çiçeklerinde ise hem dişi hem erkek eşey hücresi bulunur ve domates çiçeği, arı, rüzgar gibi dış bir etken yoluyla kendi kendini döller ve domates meyvesi oluşur. Ancak hep kendi kendini döllemeyebilir arılar ve rüzgar çiçekten çiçeğe polen taşıyabilir. İşte çiçekten çiçeğe taşınan polenle döllenen çiçeklerden oluşan domates meyvesi hibrit olur. Kendini dölleyen çiçekten oluşan meyve ise standart tohum olur.

Peki Biz tohumcular ne yaparız? Aslında üreticilerin yaptığından fazla bir şey yapmayız. Üreticiler yetiştirdikleri bitkiler içinde en beğendikleri bitkinin meyvelerinden birkaçını bir sonraki yıl için tohumluk olarak ayırırlar. İşte buna seleksiyon (seçim) ıslahı denir. Tohumucular seçim ıslahı ile aldıkları tohumları ayrı ayrı yetiştirirler ve hem çiçeklerin kendi kendilerini döllemelerine hemde rüzgar ve arıların yabancı çiçeklerin birbirlerini döllemesine izin vermezler. Yetişen bireylere bakarlar kimisi çok lezzetlidir ancak çok yumuşaktır, kimsinin tadı çok kötü ancak nakliyeye ve rafta beklemeye dayanacak kadar serttir. İşte tohumcular bu iki bitkinin birbirini döllemesine izin verirler ve sonuçta tadı çok güzel fakat nakliyeye ve rafta beklemeye dayanacak kadar sert bir domates bulmaya çalışırlar. Çünkü sonuçta genetik özellikler bir sonraki nesle taşınır. İşte binlerce hatta milyonlarca kombinasyon denedikten sonra buldukları ideal çeşidin anne ve baba olarak kullandıkları bitkilerden bolca üretirler, bu bitkilerin birbirlerini döllemelerini sağlarlar ve o ideal meyveyi verecek tohumlardan bolca üretmiş olurlar. İşte bunlar daha önce de söylediğim gibi hibrit tohumlardır.

Siz bakmayın işin ehli olmayanların söylediklerine. Bitkisel bir ürün paketlenmiş bir üründen ne kadar zararlı olabilir ki? Rafine, katkı maddeleriyle zenginleştirilmiş tamamen endüstriyel ürünleri az doğal ve bitkisel ürünleri daha çok tüketin.

Sağlıklı uzun ömürler.