Henüz Dün Gibi

          Tam 21 yıl olmuş. O gün  doğan çocuklar ,  bu  gün rüştlerini ispat etmişler. Çocukluğumuzda dinlediğimiz  cadılı , ejderhalı   masallar gibi.  Keşke masal olsaydı. Kızılay’da  ki  Kardelen ‘in karşı çaprazına park etmiş beyaz otobüse   Sivas’a gitmek için binen dostlara halâ  el  sallıyorum . Koşullarım uygun olmadığı için aynı yolculuğu çıkamamıştım. Kader mi dersiniz bilemem. Sevinç ve coşku içindeydiler. Dağarcıklarındaki  şiirleri, öyküleri paylaşmaya gidiyorlardı. Sonrası facia oldu. Haberleri gelince kafayı yiyordum . Ölümden kurtulup geri dönenler gibi olmasa da yiyordum. Ne tip yaratıklarız anlamış değilim. Tüm kâinatı yaratan o muazzam yaratıcının adını haykırarak  yarattığı canlara kıymak ne menem bir şeydir ? Unutmadık, yaşadıkça da unutmayacağımız kesin olsa da ,bu cinayeti işleyenlerin yanına yaptıkları kâr olduktan sonra ne fayda !

            1993 Sivas katliamı Antalya da  da  etkinliklerle  anıldı. ANSAN ‘da kine katıldım. Şiirler, türküler,  mini bir semah gösterisiyle selam gönderildi yakılan canlara. Hüzün vardı, keder  vardı . O günlere tanıklık eden biz  yaştakiler  yaşam  sahnesinden eksildikten sonra  bu anmalar da mazinin tozlu sayfalarına karışır gider.  Unutulmaz sanırım. Allah-hu  Ekber çığlıkları atarak otuz üç canın diri  diri  yakanlar da , film izler gibi canlı canlı  ya da televizyonlardan   izleyenlerde  unutulmaz. Bir aşk şiiri vardır “ unutamazsın nokta noktam “ diye başlayan  bir aşk şiiri vardır Rıza Polat Akkoyunlu’nu  yazdığı. Bana bu Madımak kıyımındaki canları çağrıştırmıştır. Sazları tutuşturmuşlardı , sözleri, türküleri ,canları  ve tarihi . Unutulmaması  gerek.Yeniden aynı facialar yaşanmaması , yaşatılmaması için.

            Allahın varlığına , birliğine  inanan  bir insanım. Her türlü acımasızlığı, caniliği Allah büyüktür  diyerek  bağıra  çağıra  gerçekleştirenleri  yine  ulu yaratana havale ediyorum.

İlahi adalete inanıyorum. Bir biçimde  cezalarını  bulacaklardır.

            Günlerdir eli kalem tutan herkes bu konuda bir şeyler yazıyor. Ne söylense  bir eksik. Yüreklerdeki yangın mahşere kadar sönmeyecek. O feci katliamda yakınlarını kaybedenlere Allah  sabır  versin .  Bizler de yanıyoruz ama gerçek kesin. Ateş en çok düştüğü yeri yakar. Bundan böyle ülkemiz böylesi  kıyımlarla anılmasın. Tanrım herkese  akıl, fikir , vicdan, merhamet , sağduyu versin.Süryani, Alevi ,Yahudi, Mecusi,  Hıristiyan  olabilir insanlar.Asıl olan insan olduğumuzu unutmamak.  İnançları  ne olursa  olsun  ,  hepsini  yaradan  birdir.

            Nazım   Hikmet bir şiirinde “ Ben  yanmasam, sen  yanmasan ,  biz  yanmasak , nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa  “ demişti. Canların tenleri , bizlerin  ruhu yandı  sevgili ozanım . Yanmasına yanıyoruz da ne  zaman  çıkacağız  aydınlığa  ?  Bekliyoruz. Ömrümüz vefa eder mi ,  bilemiyoruz .

 

Yayın Tarihi
06.07.2014
Bu makale 6022 kişi tarafından okunmuştur.
Bu Haber İçin Yorum Yapın
NOT: E-Mail adresiniz web sitemiz üzerinde yayınlanmayacaktır.
CAPTCHA Image
Bu makaleye ilk yorumu yazan siz olun.

Yazara Ait Diğer Makaleler

Çerez Kullanımı

Kullandığımız çerezler hakkında bilgi almak ve haklarınızı öğrenmek için Çerez Politikamıza bakabilirsiniz.

Daha Fazla

Arama Yap!