19 -20 Nisanda Fethiye Ortaklar Öğretmen Okulu mezunları Adabelenlilerin düzenlediği 3. Fethiye Belgesel günleri vardı.
Bu yılki tema eğitimdi.
Konu eğitim olunca konukta Abbas Güçlü’ydü doğal olarak.
İlk gün Pelin Öztürk tarafından hazırlanan Köy Enstitüleri Belgeseli muhteşemdi.
Köy Enstitüsü devamı bir okulda okuduğum için
Hasan Ali Yücel’i
İsmail Hakkı Tonguç’u saygıyla anarken,
Vatanının aydınlık yüzü öğretmenleri yetiştiren okulların kapanmasına neden olanlara da sitemlerimi gönderiyorum.
Sırada gençlerin hazırlamış olduğu
Engellilerin yaşadığı sorunlar
Kadın şiddeti
Servis şoförlüğü yapan kadının bir gününü anlatan kısa film gösterileri vardı.
Hepsi birbirinden güzeldi.
Tüm gençlerimizi kutluyorum. Bireyselliğin bu kadar öne çıktığı, bana neciliğin tavan yaptığı, suya sabuna dokunmadan, bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın denen bir zamanda emek ve zaman harcayarak yaşanan sorunları tespit etmiş ve büyüklerin gözüne sokmak istercesine filmlerini çekmişler.
İkinci gün en çok Dilsiz Duvarlar belgeseli etkiledi beni.
Yıkılmaya yüz tutmuş köy okulları.
Çocukluğum film şeridi gibi geçti gözümün önünden.
Benim okulumda kapananlardan.
Öğretmen köyde otururdu.
Eğitimde öncüydü.
Bir müzik aleti çalardı muhakkak.
Tarım, inşaat, sağlık
Dikiş nakış her şeyi bilirdi.
Köyün köylünün bir sıkıntısı olduğunda çözerdi.
Köyün aydınlık yüzüydü öğretmen.
Hedef modeldi.
Bir araştırma okumuştum
Bir profesör sosyoloji sınıfındaki öğrencilerini bir köyde yaşayan çocukların durumlarını araştırmalarını ve her bir çocuğun geleceği hakkında değerlendirme yapmalarını istemişti. Öğrenciler hemen hepsi bu çocukların gelecekte hiçbir şansı olmadığını dile getirmişlerdi.
Yıllar sonra bir başka sosyoloji profesörü tesadüfen bu araştırmayı bulur ve öğrencilerinden bu projeyi devam ettirmelerini ve O köyde yaşayan çocuklara ne olduğunu araştırmasını ister. Hayatını kaybedenler dışında çocuklar olağanüstü başarı gösterip avukat, doktor yada iş adamı olmuşlardı. Profesör çok etkilenmişti. Birer yetişkin olan o çocuklarla görüşme şansı buldu. O koşullarda nasıl başarılı olduklarını sordu. Aldığı cevap aynıydı öğretmenimizin sayesinde. Profesör bu öğretmeni merak etmiş onu da bulmuştu. Öğretmene çocukları başarılı birer yetişkin olmalarını sağlamak için kullandığı sihirli formülü sormuştu.
Öğretmen “çok basit” dedi.
Ben o çocukları çok sevdim.
Bizim köy okullarında da öğretmenler
Sevgi ekiyordu yüreklere
Çiçek açıyordu gönüller
Dünya aydınlanıyordu
Sevginin bilgi diliyle.
İlk bozulma öğretmenlerin köyde oturmamasıyla başladı.
Önce öğretmenler geçti taşımalı sisteme.
Köylüyle ilişkiler koptu yavaş yavaş.
Köyden kente göç başlayınca
Azaldı genç nüfus
Azaldı okula giden çocuk
Ve kapandı köy okulları.
Gidince öğretmenler köyden
Önce camlar kırıldı
Sonra kapılar
Tavan çöktü
Tabanlar darmadağın
Sustu çocuk gülüşleri
Sustu duvarlar.
İki gün çok güzel geçti.
İlkokul öğretmenimin kulaklarını çınlattım sevgiyle emekleri için
Ortaklar öğretmen okulu sen nasıl farklısın böyle
Ne cevherler yetiştirmişsin
Birbirinden değerli.
Duyarlı,
Üretken,
Yaratıcı.
Belgesel günleri Adabelenin bülbülü Makbule Kaya ve Fethiyeli Bayram Salman ile son buldu.
Emeği geçen tüm Fethiyeli Adabelenli okuldaşlarım
Çalışmalarınızı imrenerek izledim.
Emeklerinize yüreklerinize sağlık.
Bize de ilham olsun.