Akıl ve İnsan Merkezli Yönetim

Toplumun seçtiği idare sisteminin ismi ne olursa olsun eğer insanı ve aklı merkeze koyamıyorsa o toplumda ne huzur olur ne refah... Uygar toplumlarla geri kalmış toplumların en önemli farkı, birinin akıl ve insanı merkeze koyması diğerinin ise doğmaları...

Bakalım şu "İslam Dünyası" denilen toplumlara... Yüz yıllardan beri bu toplumlarda akan kan hiç durmadı, bugün de akmaya devam ediyor. İşte Afganistan, Pakistan, Irak, Libya, Suriye, Yemen ve daha birçokları... Bu ülkeler arasında hiç Hıristiyan ya da Budist ya da Musevi inancına mensup olan var mı? İsrail temel olarak "din devleti" kurallarına göre kurulmuş olsa bile yönetim şekli "din merkezli" sayılmıyor!

"İslam" ülkelerinde adeta yeni "Kerbela'lar" yaşıyor!..

Hatırlatalım: "Ehl-i Beyt" olarak bilinen Peygamberin torunlarından, Kerbela şehidi Hz. Hüseyin bakınız neler demiş?

"Ümmete Yezit gibi biri halife olduysa ve ümmet de ona biat etmişse İslam'la vedalaşmanın vakti gelmiş demektir."

Şimdi oturup düşünelim, kim ne kadar İslam ya da değil!

İşin aslına bakılırsa İslam, hiç bir zaman gerçek İslam'ı anlayıp uygulamayan ama adı "Müslüman" olan geri toplumları çoktan terk etti.

Müslüman geçinen yukarıda adını saydığım ülkelerde artık "İslam" yok!..

Peki, ne var?

Din tüccarları, din bezirgânları, din marketçileri, din simsarları var...

İfade uygun düşer mi bilemem; ama mürailer, münafıklar, zındıklar, meczuplar var...

Emperyalistlerin maşası olan, beynini kalemini kiralık veren hainler, emperyal baronlara uşaklık yapan ve birbirleriyle kavga eden çirkin politikacılar var...

Din merkezli devlet idare sisteminin peşinde bataklıklara batan, dini siyasi güç olarak kullanan, mezhepçilikle toplumu bölen ve düşman eden tarikatlar, şeyhler, mezhepler var...

Bunlar var da neler yok? Olması gerekenler yok!

Olması gerekenler nelerdir?

Aklı merkeze koyup akılla iman eden, insanı değerli varlık sayan gerçek bir Müslüman'ın savunması gereken değerler vardır.

Bunlar; özgürlük, demokrasi, laiklik ve insan haklarıdır.

Çünkü hepsinin amacı insanın değerli varlık olmasıdır, onun varlığıdır.

İnsan ve akıl merkezli devlet idare sistemlerinde bu ilkeler savunulur.

Söyler misiniz, Türkiye ölçeğinde bu değerleri savunan, sahip çıkan gerçek anlamda akıl ve insanı merkeze koyup akılla iman eden, inanan gerçek Müslüman var mı?

Bu anlamda kaç tane İslamcı yazar, fikir adamı, kanaat önderi var Türkiye'de? Türkiye'nin ve İslam dünyasının şiddetle ihtiyaç duyduğu en önemli değerler bunlardır. Bunları evrensel boyutta temsil edebilecek akıllı, izanlı, çağdaş düzeyli İslamcı bireylere ihtiyaç vardır.

***

Çağdaşlaşmamış daha doğrusu evrimleşmemiş ilkel mahlûkların temsil etikleri kafa yapısıyla kurulan sistemle bir yere varmak mümkün değildir. Çağdaşlaşmanın karşısına dikilenlerin, gerilik ve ilkeliği savunarak ortaya çıkanların marifetlerine bakılmalı bir de söylemlerine...

Bizim "İslamcı" geçinen şu dinci zavallıların sene başında meydanlara çıkıp acayip kılıklarıyla halka kutlama karşıtı bildiriler dağıtmalarını cehaletlerine atfediyorum, onlar cahil bırakılmış hücre evlerinde beyni yıkanmış mecluplardır diyelim, peki devletin resmi kurumu Diyanet ne yapıyor?

Camilerde, sokakta, hutbelerde sene başı şenliklerine, kutlamalarına karşı çıkıyor! Bir ilahiyat teşkilatı ancak bu kadar cahillerle doldurulmuş olabilir! Onu da biz başarmışız!

Sene başı eğlencelere karşı cahilce çıktıklarının yarısı kadar ülkedeki hırsızlık, tecavüz, cinayet, adam kayırma ve çocuk istismarına karşı mücadele etseler ülkem daha yaşanılır bir yer haline gelirdi. Tanrı'nın aklını kullanmayanın üzerine pislik yağdırır emri var! Akıl, fikir versin...

***

Adının önünde güya "prof." unvanı olan cahil bir tarihçinin ifadelerini kulaklarımla duyunca bu ülkenin nasıl bir örgütlü cehaletin yönetimine girdiğini daha iyi anlıyorum. Hoş "örgütlü cehalet" kitabını da yazdım ama asıl cahiller bu unvanlılar! Bu cahil bakınız ne diyor; "İyi ki Emeviler Türkleri kesti. Böylece Türkler Müslüman oldu. Türkleri kesmeseydi Emeviler bugün Müslüman olmazdık" mealindeki yumurtalarını savurdu yal yediği folluğa!... Bir akademisyen olarak böyle cahillerle aynı unvanı taşımaktan utanıyorum. Emevî İslam'ını reddediyorum; Kuranın emrettiği İslam'a iman eden imanlı ve inançlı bir Müslüman'ım, dinci asla değilim. İnançlı ve imanlı, laik, çağdaş bir Müslüman'ım. Aslım, soyum, sopum bellidir, "Ne Mutlu Türküm Diyene" vecizesini ruhumda coşkuyla söyleyip yüreğimle onaylarım.

Sene başı kutlamalarının bir Türk geleneği olduğunu yazdım defalarca. Buna bazı yerlerde "Nardugan" bayramı olarak kutlanır. Bazı yerlerde Ayazata rolünde eğlencelerle kutlanır.

Hıristiyanların kutladıkları yılbaşı değildir; 24-25 Aralıkta İsa Peygamberin doğumunu kutlarlar. Bunun sene başı kutlama ve eğlencesiyle bir ilişkisi yoktur, bunu bile anlamayan, anlamak istemeyen cahillerle daha çok işimiz var.

***

Sene başını (Ser sal) kutladım, dostlarıma iyi dilekler sundum, torunlarıma, çocuklarıma hediyeler aldım, onlar da bana aldılar. Bundan daha güzel bir kutlama olur mu? Hediyeleşmek, iyi dileklerle haberleşmek Tanrı'nın emridir. Sevgi ve saygıya dayalı insani ilişkilerdir bu kutlamalar. Toplumsal değerler bütünü içinde kültürel oluşumlardır. Dinle, imanla ilgisi yoktur.

Alkol alan ya da almayan kendi bilir, tıpkı sigara içip içmeme gibi, keyfi bir olaydır. Şart değildir alkol eğlenmek için. Belki bu örgütlü cehaletin verdiği yönetsel stresi azaltmak, günlük dertleri kısa bir an için unutup kafaya bir ütü sürmek isteyenler olabilir. Onların "Hıristiyanlık" inancıyla ne ilgisi olabilir? Diyanet önce gidip çocuklara tecavüz eden imamlara, din adamı geçinen sahtekâr sapıklara baksın. Kendi gözündeki merteği görmeyen başkasının gözündeki çöpü kalas gibi görür! Pes doğrusu!..