Yaşama Dair..

Birçoğumuz süregelen zamanın ayrıntılarına takılıp kalırız. Bu durumlarda ya haksızlığa, ya yenilgiye, ya umursamazlığa atılmışızdır; ya da kendi benliğimiz böyle olduğunu duyumsar. Bir de bakarız ki, çetele tutmaya başlamışız yarınlara... Zamanın akıcılığı içinde takıntılara takılı kalmak, kâh farkındalıkla, kâh farkında olmaksızın. Durduramadığımız zamana karşı, kaçımız ister böyle bir durumu? Düşünün; zaman kelimesini hayatımıza katmak doğrumudur, değil mi dir? Neyin ne zaman olacağının bilinmezliğinde zaman harcamak yanlış, geriye dönüşümüz olmayan bir anda zamanımızı iyi kullanmak doğru mu dur? Her ikisi de değil ise, doğru olan nedir? Nedir bizi hep iyiye iten?
Ve yaşamımız, en güzelini yaşamak için uğruna çok şeyler verdiğimiz. Çağrışımlarımız; güven, benimseme, şefkât, paylaşım, dürüstlük, özlem, alçak gönüllülük, acı olduğu gibi; temiz, beyaz, hatta bem beyaz ve nihayet sevgi.
Sevilmeyi hepimiz isteriz ancak, sevmeyene dostça yaklaşıp sevgiyi hak etmeye çalışmak ya da sonucu olumsuz da olsa olduğu gibi kabul edebilmek ne kadar mutlu eder insanı. Sevgiyi hepimiz isteriz ya, olduğu kadarıyla yetinebilmenin doğallığının dışında ne olabilir? Sevgisizlik; ön yargıya, bencilliğe veya kişisel herhangi bir nedene dayalıdır.
Duygularla oynamak hiç de kolay değildir. Yaşamına, başkalarının yaşamını olumlu yönde etkilemek başarısını katanlar hem mutludurlar, hem de manen çok huzurludurlar.
Sorunda, özlemde, sevgide ne olursa olsun hayatımıza sahip çıkalım. Paylaşıma ve yaşama dair ne varsa bize gelen, en özeli ile yaşayabilelim. Yaşamı, önümüze konmuş kocaman ve bembeyaz bir sayfa olarak ele alın. Ve hiçbir şeyin sayfanızı kirletmesine izin vermeyin. Bize verilen bu yaşam hakkını en güzeliyle yaşayın; tercihinizi güzelden yana kullanın.
En güzel tercihlerinizi yapabilmeniz ve onları kana kana, doyasıya yaşayabilmeniz umudu ile. Umudunuz yok mu? Korkmayın, o engin yüreğinizin derinliklerinde henüz daha doğmamış ne umutlar saklıdır bir bilseniz! Hadi, hemen onları aramaya başlayın emi!

Hoşça Kalın..