Gökleri yararak geçen bir savaş uçağı beni taa eskilere taşıdı. Beş, altı yaşlarındaydım. Sokakta arkadaşlarla oynarken, bir motor sesiyle irkildik. Kocaman kanatlı bir kuştu sanki bağıra çağıra geçen. Çocukların bir kısmı “Tayyareci bilet at“ diye bağrışmaya başladılar, kağıt parçaları yağmaya başladı. Çocuklar düşen parçaları kapıştılar. Sonra, o kâğıt parçalarının reklam bildirileri olduğunu anneme götürüp okutunca öğrendim. Ah gidi çocukluk yıllarım. O yıllarda televizyon melevizyon yoktu. Rady o bile her evde bulunmazdı. İnsanlar radyo tiyatrosu dinleyebilmek için, radyosu olan komşularına gece misafirliğe giderlerdi.
Bu yazdıklarımı okuyanlar , benim geçmiş yüz yıldan kaldığımı düşünseler de pek haksız sayılmazlar. Şimdiki teknolojinin yanında bin dokuz yüz kırk yedilerin esamesi bile okunmaz. Teknoloji aldı başını gitti. Buna asla itirazım olamaz. Yenilikler, güzellikler insanlarla buluşturulurken, insani sevgi, saygı. güzellik, iyilik, değerleri de görmezden görülmeye başlanmasaydı olacaktı. Hani derlerdi ya “Komşusu aç olanları uyku tutmaz“ Şimdilerde kimsenin açlığı kimseyi ilgilendirmiyor gibi geliyor bana. Acı ama ne yazık ki büyük bir bölümü gerçek.
Bu gün hep eskiler yoldaşım oldu.Yanımdan ayrılmıyorlar. “ Bu da geçer be yahu “ dermiş ya kocamışlarımız. Öyle olmasını dilemekten başka bir şey gelmiyor elimdin ne yazık ki !
Her şeye karşın umudumu yitirmekten yana değilim. Bir bakarsınız güneş yeni güzelliklerle doğup, parlayıvermiş.
Işıklar içinde olsun, rahmetli babam eski askeri savaş pilotlarındandı. Her bayram mutlaka ziyarete giderdik. Her kabrin başında bize şehit düşmüş olan arkadaşını anlatırdı. O zamanların teknolojisindeki uçaklar ne yazık ki sağlam değilmiş. Çoğu teknik arıza sonucu düşmüş. Işıklar içinde olsunlar. Babam da, inişe geçtiğinde arıza sonucu meydandaki hangarlara çarparak düşmüş.Öldürmeyen Allah öldürmemiş ama uçuştan ayırmışlar. Elli sekiz yaşında da kalpten uçtu gitti.Yaşam böyle bir şey .Kimin ne zaman ne olacağı belli olmuyor. Eski pilotlar için bir söylem dolaşırdı. Tayyarecilerin parası pul, Karısı dul diye
İçinizi kararttığımın farkındayım ama hoş görün .Gökleri yararak geçen savaş jeti beni anılara götürdü. Aslında beka meka diye günün en moda söylemiyle biraz oyalanacaktım ama olmadı. Ben yine de tüm okurlarıma acısız, mutlu,huzur dolu günler diliyorum.
Hoşça kalın, sağlıkla, mutluluklarla yaşayın. Beka oyalanmanız da öyle olsun. Eyvallah…