Qmar veya casino’lar üzerine

İki hafta önce Sabah Akdeniz’de Sayın Özer Saraçoğlu’nun “Casino’ları da devlet işletsin” başlıklı bir yazısı yayınlandı. Özer Sarçoğlu turizmcidir. Kendisini çocuk yaşlarında ilk kez, babasının Antalya-Lara’da açtığı ilk beş yıldızlı otel olan Sera’da Genel Müdürlük yapan, Aslan Türkel’in yanında gördüğümü hatırlıyorum. Sonraları hem Galatasaray’da okuyup ve bu arada da turizme ısınırken, ITB Berlin Turizm Fuarı’nda o zamanki Genel Müdür Sayın Ahmet İllez’in yanında görüyordum. Zaman hızla geçiyor, Özer Sarçoğlu Sera Otel’in işletme sorumluluğu görevini yürüteli de epey zaman oldu. Club Hotel Sera bir zamanlar “Casino”su ile de tanınıyordu. Kumarhaneler, dönemin Turizm Bakanı turizmci Sayın Bahattin Yücel’in kararnameyi meclisten, bir gecede geçirmesiyle kapatılınca, Sayın Özer Saraçoğlu tanınır hale geldi. Çünkü “Casino”lar konusunda toplumda ve turizm dünyasında, bu kapatma olayına tepkiyi neredeyse tek başına vermeye başladı. Yazdığı yazılar, toplantılardaki konuşmaları, medyadaki Galatasaraylı dostlarıyla oluşturduğu bilgilendirme çalışmaları, on yıldır sürüyor. Usanmadan, bıkmadan, bir mücadelenin içinde.

Bu güne kadarki söylemleri konusunda Özer Saraçoğlu’nun kumarhaneler ve turizmle ilişkisi, beni pek tatmin etmiyordu. Daha doğrusu kumarhanelerin, Türkiye’deki eski yapılanmasından kaynaklanan ve yeni önerilen düzenlemelerin, çok çabuk bozulacağına olan inancımın verdiği korku, açılmamasının daha hayırlı olacağı noktasındadır.

Şimdi gelelim Sayın Sarçoğlu’nun yazısını okumamış olanlar için bazı alıntılara: “Geçen hafta Süper Lig karlılaşmaları öncesi takımların sahaya çıkarken taşıdıkları pankartlara dikkat ettiniz mi?

Yasa dışı bahise son! Türkiye kazansın.

Bu artık fazla olmadı mı? Devlet resmen vatandaşını kumara teşvik eder mi? Bahis yani bizdeki İddia oyunu kumardır”

Yazının girişi böyle başlıyor şimdi ben ilave yapmak istiyorum. Bu kumar değil “RESMEN KUMARDIR”. Devlet kumar oynatıyor ama kumarı başkasının oynatmasını yasaklıyor. Kumar genel olarak şöyle tarif ediliyor; Oynayana kazanç veya zarar getiren her türlü şans oyunu kumardır. Ama vicdanlarda bir başka tarifi daha var: Kumar, haksız yere başkasının malını almak, bile, bile ortaklaşa hırsızlık yapmaktır.

Saraçoğlu’nun yazısının ana fikrine gelelim; “Her gece basılan batakhaneler kapanacaksa ve gelir direkt devlet kasasına gidecekse, haydi, İddiaa’yı destekleyen, at yarışı oynatan devlet, resmi talih oyunları salonlarını da açsın. Özel sektöre vermesin, kendi işletsin ama ülkeye turist ve döviz gelsin, öyle bahisteki, ganyandaki gibi kendi vatandaşımızdan da kazanmayalım, gelen yabancı girsin, kasa da devlette olsun, istediği gibi değerlendirsin kazancı, yol yapsın , okul inşa etsin, hizmetin yolunu kendi bulsun. Haydi açsın salonları 50 bin yeni iş olanağı sağlasın ve doldursun kasasını Rus’un dolarıyla, İsraillinin şekeliyle….”

Evet, Özer Saraçoğlu’nun bu önerisi karşısında ben toplumdan, medyadan ve de turizm çevrelerinden hiçbir ses duymadım. Bu sessizlik neye alamettir bilemiyorum. Yazımın başlığını ‘Kumar’ diye değil ‘Qmar’ diye yazdım. Q harfi Türk alfabesinde kullanılmıyor. Demokratik açılımla gündeme gelen Kürt alfabesinde Q harfinin kullanılmasına bir gönderme (!) yapmıyorum. Şu “Casino” yazılışına oldum olası gıcığımdır. Kumarhane dense ayıp olacakmış gibi, okunuşu bizim dilimize ters ama yazmakta ısrar ettiğimiz böyle kelimeler giderek çoğalıyor. Ben de bu nedenle kırk yıllık kumarı, qmar yaptım. Nasıl ki devlet kırk yıllık “iddia”yı kumar haline getirip “iddaa” yaptıysa, bir gün belki, kumarhaneleri de “Qmar” haline getirir.

SABAH AKDENİZ’DEN ALINMIŞTIR