Neler Oluyor Bize?

Tarih tekerrür mü ediyor,

Dersini almamış diye..

Akbabalar, cellatlar,

Görev başında yine.

Tevfik Fikret’in Han-ı Yağma şiiri oluyor bize,

Uzun lâkin,

Değer yinelemeye..

Ceyhun Atuf Kansu’nun çevirisi ile;

Yağma Sofrası

Bu sofracık, efendiler-ki bekler yutulmayı

Huzurunuzda titriyor-şu ulusun hayatıdır

Ulusun ki acılı, ulusun ki eşiğinde ölümün!

Ama sakın çekinmeyin, yiyin, yutun hapır hapır…

Yiyin efendiler yiyin, bu doyumsuz sofra sizin,

Doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin !

Efendiler pek açsınız besbelli yüzünüzden;

Yiyin, yemezseniz bugün, yarın kalır mı kim bilir?

Şu doyumcu sofra, bakın gelişinizle övünçlü!

Hakkıdır kutsal savaşınızın, evet, o hak da elde bir…

Yiyin, efendiler yiyin; bu iç şenliği sofra sizin,

Doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin…

Bütün bu nazlı beylerin ne varsa ortalıkta say:

Soy sop, şeref, gösteriş, oyun, düğün, konak, saray,

Tüm sizindir efendiler, konak, saray, gelin, alay;

Tüm sizindir, tüm sizindir, hazır hazır, kolay kolay…

Yiyin, efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin,

Doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!

Büyüklüğün sindirimi biraz ağır olsa da yok zarar,

Görkemli yüceliği, öç alıcı sevinci var,

Bu sofra gönül almanızdan böyle ısınır ve ışıldar,

Sizin şu baş, beyin, ciğer, bütün şu kanlı lokmalar…

Yiyin, efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin,

Doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!

Verir zavallı memleket, verir ne varsa malını,

Varlığını, hayatını, umudunu, hayalini,

Tüm olanca rahatını, olanca gönül balını,

Hemen yutun, düşünmeyin haramını, helalini…

Yiyin, efendiler yiyin; bu doyumsuz sofra sizin,

Doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!

Bu harmanın gelir sonu, kapıştırın giderayak!

Yarın bakarsınız söner bugün çatırdayan ocak!

Bugünkü mideler sağlam, bugünkü çorbalar sıcak;

Atıştırın, tıkıştırın, kapış kapış, çanak çanak…

Yiyin, efendiler yiyin; bu cümbüşlü sofra sizin;

Doyuncaya, tıksırıncaya, çatlayıncaya kadar yiyin!

Osmanlı’nın tam da zafiyeti üzere yaklaşan 1. paylaşım savaşından az önce; Buram, buram ironi kokup, güncelliğinden hiçbir şey kaybetmeyen “Han-ı Yağma” şiiri, yeryüzündeki tüm açgözlü, kan emici, insan ve insanlığın düşmanı sülüklere armağan olsun; Vatansever şair Tevfik Fikret’den, bir kez daha.

Tam da ülkem; Emperyal niyetlerin kıskacında, iktidar sahibi(?) vatan hainlerinin, hükümlerinin elinde kıvranıyorken..

Sağlıcakla...