Milli Afet

Düne kadar Recep Tayyip Erdoğan’ın ABD’Sİ vardı. Onun adına payeler kullandı. Şimdi bakakaldı.

Mustafa Kemal’in arkasında Türk Milleti vardı başardı.

Ulusal gazetelerden Yurt’ta köşe yazarı Ayşenur Yazıcı, 1 Haziran 2013 günlü yazısında, çok derinlerden örnek almış. Okuyan var okumayan var. Alıntı yaptım, duyulmasına katkım olsun.

Büyük İskender, Aristo’ya mektup yazar ve sorar?..

Zaptettiğim topraklardaki insanları tahakkümüm altında tutabilmek için neler yapmalıyım?

Önümde üç şık var.

Ülkenin ileri gelen insanlarını sürgüne gönderebilirim.

Ülkenin ileri gelen insanlarını hapse atabilirim.

Yahut ülkenin ileri gelen insanlarını, kılıçtan geçirebilirim.

Hocasından cevap gelir.

Sürgüne yollama, sürgünde toplanıp sana karşı başkaldırırlar.

Hapse atma, hapisaneler militan yuvası olur kontroldan çıkar.

Onları kılıçtan geçirme, onlardan sonraki kuşak intikam hırsıyla büyür, tahtını sallar.

Aristo çözüm olarak şu nasihatı verir.

İnsanların arasına nifak tohumları ekeceksin, birbirleri ile savaşınca, hakem olarak kendini kabul ettireceksin, ama anlaşmaya giden bütün yolları kapayacaksın.

Tayyip Bey Aristo’nun nasihatına uyuyor.

Nasihata uyulmayan yan, yalanla beslenen tahrikler, tertipler.

Eh o kadarcık kusur kadı kızında da bulunur.

Direnişlerde çok seslendirilen sloganlardan bir kaçını buraya alalım…

-Mustafa Kemal’in askerleriyiz.

-Vatanı böldürmeyiz.

-Hükümet istifa.

-Başbakan istifa.

-Faşizme geçit yok.

-Faşist Erdoğan.

-Direnişe devam, Silivri’ye selam.

-Türk polisi değil, Tayyip polisi.