Liderin Barış Mesajı

Siyasi partilerde, gönüllülerden oluşan ve toplumun ortak mutluluğu için bir araya gelmiş insanlar arasında, görevlerin adil dağıtılması hayati derecede önemlidir. Bizim gibi demokrasi kültürü kökleşmemiş toplumlarda en sık karşılaşılan senaryo şudur. Sade üyelerden biri demokratik yollarla kurumda yönetim erkini ele geçirir. Kendisini yönetime getiren demokratik kanalları günden güne daraltarak çok uzun yıllar o görevde kalır.

Bütün başarısızlığına rağmen, üyeler isteseler de o lideri değiştiremezler. Başarısızlığına rağmen lider eleştirilere kulak vermediği gibi iyiden iyiye otoriterleşir. Kurumu kendi mülkü olarak görmeye başlar.Demokratik uygulamayı yasaların zorunlu kıldığı yerel kongrelerle sınırlar. Partideki diğer görevleri tamamen sadakate göre oluşturur.Kişiye bağımlı olmayı reddeden, partiye bağımlılığı esas alan üyelerin bu duruma tepkileri sonucu, liderin gösterdiği adayları benimsememeleri ve kendi içlerinden çıkardıkları adayları destekleyip seçimleri kazanmaları lideri dumura uğratır. İşte yaşanılan bütün bu yenilgiler lidere yeni tercih yolları açmaktadır.

Ya daha önce davrandığı gibi seçilenleri yok sayacak, onların başarısız olması için elinden geleni yapacak, ya da barış güvercini gibi bir davranış sergileyip zeytin dalı uzatacak.Birincisini yapma şansı artık kalmamıştır, çünkü denenmiş ama kitleler bunu yememiş, yemediği gibi kendisini cezalandırmıştır, onun için ikinci yol yani barış yolu en akla yatandır.İnatlaşırsa sadece seçim kaybetmekle kalmayacak, saygınlıkları da yok olup gidecektir, partililer bunun işaretini vermiş ve uyarmışlardır kongre sonuçlarıyla. Barış sürecini kavgadan ve içe dönük mücadeleden bıkmış olan partililerde benimseyecektir. Liderin bunca olaydan sonra barışı ve parti hiyerarşisine saygı gösterir hale gelmesi memnuniyet vericidir.Fakat sırf kendi iktidar ve ikballeri için, partiyi bunca zamandır yıpratanların bu barış sürecine girmiş olmaları, onların eski alışkanlıklarını bıraktıkları anlamına gelmez.

Tekrar güçlendiklerinde, eski alışkanlıklarına dönmeyeceklerinin garantisi en azından şimdilik yok. Ama yıllardır iktidar yüzü görmeyen, morali bozuk, yılgın partililerin bu barış sürecini büyük bir sevinçle karşıladığını ve karşılayacağını umuyorum,İnanmasalar da inanmış gibi davranacaklar ama hep gözlemleyeceklerdir, eski alışkanlıkların tekrarlanması halinde ise sağduyulu partili yine en acı cevabı vermekten kaçınmayacaktır. Eski, dönemlerden hatırlarsınız bazı yerlerde liderler ölür, etrafındakiler halka liderin öldüğünü bile söyleyemezler. Çünkü liderin etrafını kuşatmış olanlar ancak onunla var olabileceklerini bilirler.Lider olmadığında kendileri de bir hiçtir artık.Lider kadar etrafındaki bu menfaat gurupları da tehlikelidir demokrasi için. Bu anlattığımız olayı ete kemiğe büründürmeye gerek yoktur, olaylar bu kentte olabilir, veya ülkenin herhangi bir başka yöresinde.
Önemli olan gerçekten partisine ve ideolojisine bağlı, toplumsal refah ve demokrasi için bir araya gelebilmiş insanların bu durumlar karşısında uyanık olmalarıdır. CHP Ulusal Kurtuluş Savaşı koşullarında şekillenmiş ve en olumsuz ve karanlık yıllarda bile, o günlerin koşullarında imrenilecek demokratik tavırları bünyesinde mayalamaya başlamış bir partidir.Özellikle bütün dünyayı etkisi altına alan 68 olaylarının rüzgarı 70’li yıllarda CHP içerisinde demokratik yol ve yöntemlerin en çok tartışılıp hayata ve partinin kurumsal yapısına nasıl daha çok aktarılabileceğinin mücadelesinin verildiği zamanlardır. Partinin ülke için verdiği veya verebileceği demokrasi vaadi partinin bir kurum olarak kendi içinde verdiği veya vermeyi umut ettirdiği demokratik yönetim biçimiyle bir ayna tutar insanlara.Ülkenin bağımsızlığını ve halkının refahını, mutluluğunu, çağdaş bir yaşamın herkesin ulaşabileceği bir hak olduğu ortamın sağlanmasını hedefleyen bir parti siyasi mücadelesinin hiçbir döneminde demokratik usul ve esaslardan vazgeçmeden yoluna devam etmelidir.Unutmayalım gelecek her zaman geçmişten daha önemlidir.