Korkak Fare

“En nefret ettiğim şey” ne diye sorsalar, “korkak insanlar” derim, en çok nefret ettiğin şey ne deseler, korkak insanların sana akıl vermeleri, bazılarının da o korkak insanlardan medet ummaları derim.

Ve maalesef çevremizde bunlardan o kadar var ki!

Yalnız burada, korkmak ile korkaklığı ayırmak gerekir. Çünkü iki tanım birbirinden tamamen farklı kavramlardır.

Korkmak insani bir duygudur. Korkaklıksa insanın kişiliğinden, yaşam tercihlerinden kaynaklanır. Korkaklık, bireysel bir savunma mekanizması, cesaretten yoksun olanların risk almaktan uzak durmasıdır, aslında! O nedenledir ki; Korkak, kendini yalnızca korunmaya adar, maddi ve manevi kaybını ne kadar azaltabileceğini düşünür. Konumunu nasıl koruyabileceğinin derdindedir.

**
Korkmak herkesin başına gelebilir. Etten, kemikten olan her canlı korkabilir. Korkaklıksa korkunun kişiyi hiç terk etmediği duygu halidir. Bir bakıma, 'kişinin varlığını, potansiyelini sürekli görmezden gelmesi, sürekli inkar etmesidir.' Korku dozunda yaşanırsa insanı tetikler, dolayısıyla ruhsal açıdan zinde tutar, ihtiyatlı davranmaya iter. Korkaklıksa gizliden gizliye yani bilinçaltında her zaman aynı şeyleri ister, hatta emreder!” der bir yazar.

**
'Korkuyu itiraf etmek, korkaklığıysa inkar etmek kolaydır.' Yani cesur olan, korktuğunu rahatlıkla itiraf ederken; korkak, ruhuna korku dağları salanı ya inkar eder ya da yalandan küçümser!.

Çevrenize dikkatli bakarsanız siz de görebilirsiniz… Belki de …

Korku ile ilgili bir Hint masalı

Kedi korkusundan, devamlı endişe içinde yaşayan bir fare vardır.
Büyücünün biri; fareye acır ve onu bir kediye dönüştürür.
Fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacağı yerde bu kez de köpekten korkmaya başlar.
Büyücü bu kez onu bir kaplana dönüştürür.
Kaplan olan fare, sevineceği yerde avcıdan korkmaya baslar.
Büyücü bakar ki, ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmeye imkan yok,

onu eski haline döndürür.
Ve der ki;
‘Sen cesaretsiz ve korkak birisin.
Sende sadece bir farenin yüreği var.
O yüzden ben sana yardım edemem.’

Korkaklarla zaman geçirmenin bu zamanda anlamı yok. Onlarda zaten sadece fare yüreği var. Zaman korkakların değil, cesurların zamanı…

***

SON SÖZ;

Leo Buscaglia der ki;

Hiç risk almayan kişi,

belki acı ve üzüntülerden korunabilir;

AMA Büyüyemez,

Sevemez, Değişemez,

Hissedemez, Öğrenemez.

Garanti arayışlarıyla

Zincirlenmiş bir köle

olarak yaşarken,