Engelli tuvaletinde terör

Özellikle AVM’lerde, ve topluma hizmet veren pek çok alanda engellilerin kullanımı için hizmete sokulmuş olan tuvaletleri engelli olmayan vatandaşların kullanması ciddi sıkıntılara ve tartışmalara neden oluyor.. Bu durumun bir süredir diğer engelli aileleriyle yaptığımız sohbetlerde de ortak şikâyetler haline gelmesi ve son olarak bu sıkıntıyı yaşayarak büyük üzüntü yaşamamız, bu konu üzerine yazmama neden oldu.

Hafta sonu bir alışveriş merkezine gittik. Bu AVM de oğlumun tuvalet ihtiyacı için koşar adım gittiğimiz engelli tuvaletinin kapısının kapalı olması üzerine içerisi dolu diye düşünerek beklemeye başladık. Sürenin uzaması üzerine acaba tuvalet kilitlimi diye düşünerek bir yetkiliden tuvaletin açık olduğunu öğrenmemiz sonrasında tekrar beklemeye devam ettik. Bu arada OTİZMLİ oğlum sinirlenmiş üzerine kaçırmıştı. Nihayet kapı açıldı içeriden gencecik bir hanım elinde bebek arabasıyla çıktı. Bebeği uyumaktaydı. Bayana uyarıda bulundum, işgal ettikleri yerin ENGELLİLER TUVALETİ olduğunu, kolumda bekleyen engelli oğlumun büyük sıkıntı yaşadığını ve üzerine kaçırdığını söyledim. Vay sen misin bunu söyleyen? Bayanın nezaketten uzak ve tam tersi saldırgan sözleri üzerine başlayan karşılıklı sözel atışmaya, eşi olduğunu söyleyen üzerime yürüyüp bir de kollarımdan tutarak tansiyonu bir anda yükselten şahsın davranışı tam anlamıyla ENGELLİLER TUVATELİ TERÖRÜ yaşattı. Üstelik AVM güvenlik görevlileri dahil kimse bu kişiye müdahale etmedi ve uyarıda bulunmadı. Ciddi anlamda sıkıntı yaşayan şahsım, bu gergin ortamın yarattığı havada öfke nöbeti geçiren oğlumun kendine ve bana saldırması ile (Otizmli bireyler olumsuz bir ortamda öfke nöbeti yaşayabilir, kendilerine ve çevrelerine zarar verebilirler) çok kötü bir gün geçirmiş oldum.

Engelliler üzerine zaman zaman yazıyor, söylüyor ve paylaşıyorum ki, toplum bilgilensin bu konuda farkındalık oluşsun, yetkililer okusun ve gereken önlemler alınsın. Zaten toplum adına gözlemlediğimiz genel sıkıntıları, yanlış giden uygulamaları ya da sorunları kaleme alırız biz köşe yazarları.

Bir engelli annesi olduğum için de ENGELLİLER söz konusu olduğunda daha bir duyarlı, duygusal ve de sıkıntılı oluyorum. Toplum içinde dezavantajlı konumda olan engelliler ve yakınları kendilerine tanınan haklar konusunda da zaman zaman bu ve benzeri şekilde istismara uğruyorlar. Zaten ülkemizde son yıllarda yeni yeni toplumla intibak etmeye çalışan engellilerin yukarıdaki örnekte olduğu gibi yanlış ve de zeytinyağ misali üste çıkan düşüncesiz insanların davranışlarıyla çok daha fazla demorilize olunuyor. Toplumun, yetkililerin ve ilgililerin dikkatlerine sunmak istiyor yukarıda bahsi geçen nahoş durumu takdir ve değerlendirmelerinize sunuyorum. Her zamanki gibi eğitim diyorum, nezaketi ve mutlak hoşgörüyü de getirecektir. Eğitim eksikliği haksızı haklı kılar.

Hiç bir insan öylesine girmiyor hayatımıza..
Kimileri ceza, kimileri belâ, kimileri imtihan, Kimileri ise armağan.

Belâlardan uzak bir yaşam dileğiyle…

nilhankirdi@hotmail.com