Duy(Arsız)

Biz aynı spor salonunu kullanan, personel dahil, yaklaşık 250 kişiyiz.

Spor aletlerini, yüzme havuzlarını, saunayı ve diğer üniteleri daha sağlıklı bir yaşam için kullanıyoruz. , İnsanın kendisine bakması anlamında, saygı duyduğum, önemli bir iş yapıyoruz. Zaman ayırıyor ve buna bedel ödüyoruz.

 

Dışarıdan yiyecek ve içecek getirmeyin uyarısı her tarafta olmasına rağmen getiriyoruz. Su kaplarını tesis içinde her yerde bırakıyoruz. Giyinip soyunurken istediğimiz ölçüde yayılabiliyoruz ve her çöpümüzü her yerde bırakabiliyoruz. Saunaya duş almadan ve havlusuz girmeyin uyarılarına rağmen giriyoruz. Hatta saunaya havlularımızı kurumaya bırakıyoruz. Havuzları sessizce kullanamıyor, hiçbir alanda sessiz olamıyor ve en önemlisi cep telefonlarını koşu bandında bile elimizden bırakamıyor, her ses tonunda sınırsızca konuşabiliyoruz. Bu anlamda çok sayıda kullanıcı, personel ve işletme hatasını hep birlikte yapıyoruz. Asıl önemli olan bu kurallarının çoğunun niye konulduğunu ve kendimize olan yararının farkında bile değiliz.

 

Bulunduğumuz ortamları daha iyi kullanabileceğimiz ve iyileştirebileceğimiz halde bunu neden yapmadığımızı sorgulamaya çalışıyor ve bunu görüşlerinize açmak istiyorum. Bedel ödediğimiz ya da elde ettiğimiz hakların bireysel kullanımında son derece arsız olabiliyoruz. Aynı hakların kullanımında diğer insanların haklarına ise son derece duyarsız olabiliyoruz. Bir gün duyarlı isek diğer gün duyarsız olabiliyor, bir olayda duyarlı isek bir sonraki olayda duyarsız olabiliyoruz.

 

Spor salonunda faklı kültürlerden, farklı geçmişlerden, farklı işlerden, farklı pozisyonlardan bir araya gelen, faklı beklentileri ve alışkanlıkları olan 250 kişilik bir topluluğuz. Bütün farklarımıza rağmen ortak olduğumuz bir tek konu var. Hepimiz şikayetçiyiz. Biz kullanıcılar, birbirimizden, salondan, işletmeciden ve görevlilerden; Görevliler bizden ve işletmeciden; İşletmeci ise bizden ve çalışanlardan; Hepimiz birbirimizden şikayetçiyiz.

 

Bu küçük topluluktan hareketle genele bakıyorum. Değişmeyen tek şey değişim. Dünya gelişiyor. Bütün ülkeler sorunların çözümünde küçük topluluklardan hareketle yerele, yerelden ulusala ve uluslararasına yöneliyor. Sorunların küçük boyutlarını aşıyor, makro çözümler arıyor, olaylara en geniş açıdan bakıyor ve duyarlılıkları artıyor. Biz bu gelişmenin tam neresindeyiz bilemiyorum.  İnsanlarımız, her türlü kaynağın bireysel kullanımında giderek arsızlaşıyor. Çevrenin ve diğer insanların haklarına ve hayatlarına yönelik ise duyarsızlaşıyor.

 

Yıllardır, ihmallerimizi, hatalarımızı ve başarısızlıklarımızı örtmede kullandığımız “dış mihraklar” felsefesi artık bir yaşam biçimi olmuş durumda. Kendimiz dahil herkesten ve her şeyden şikayetçiyiz. Sorunların oluşumunda ve çözümünde kendimize hiç fatura çıkarmamakta ve sorumluluk yüklenmemekteyiz. Hala aynı gemide olduğumuzun ve bu gemiyi bizden başkasının seyir halinde tutamayacağının farkında değiliz. “ Ya çaresizsiniz ya da çare sizsiniz” diyor, Nietzche. Biz, çarenin biz olduğumuzu anlayamadığımız ya da benimsemediğimiz için şimdilik çaresiziz ve yaşamımızın her alanında bir kurtarıcı bekler gibiyiz…

Yayın Tarihi
29.01.2012
Bu makale 15455 kişi tarafından okunmuştur.
Bu Haber İçin Yorum Yapın
NOT: E-Mail adresiniz web sitemiz üzerinde yayınlanmayacaktır.
CAPTCHA Image
Kayıtlı Yorumlar
Sevgili Arkadaşım, Duy(arsız) olmayı görerek öğrendiğimizi düşünüyorum. Tebrikler.

MACİT ORHAN 05.02.2012

Çok önemli ve yaşamsal bir konuyu çok mükemmel anlatmışsın. Duyarlılığın için teşekkürler.

Olcay Kulakoğlu 30.01.2012

Sevgili Vahdet eline sağlık..

hasan ali yildirim 30.01.2012

Tebrikler dostum....

İsmet YILDIZ 30.01.2012

GEMİNİN ROTASINI VE KADERİN ÇİLVESİNE YON VERMEK ELİMİZDE AMA, BİLGİNİN \ MÜCEDELENİN PAYLAŞMASINI BİLMEDİĞİMİZ İÇİN SNUÇ ORTADA..... ELLERİNE SAĞLIK... SAYGILARIMLA....

GÜRSEL YURTBAHAR 30.01.2012

sevgili vahdet, hem arsız hemde duymayan arsız toplumsal özürümüz adeta. böyle olmaması için demekki neymiş; eğitim şart-eğitim şart.. . cok başarılısın tebrikler

Namık Ertan 29.01.2012

sanırım bu kadar açık ve net anlatılırdı bu konu varol vahdetcim

semra gülpınar 29.01.2012

seninle aynı gemide olduğum için çok mutluyum...

oruçhan tansel 29.01.2012

Çerez Kullanımı

Kullandığımız çerezler hakkında bilgi almak ve haklarınızı öğrenmek için Çerez Politikamıza bakabilirsiniz.

Daha Fazla

Arama Yap!