Çocukluğumda Tommiks – Teksas ve benzerlerini severek okurdum… Kovboylar ve Kızılderililer arasında geçerdi maceraları. Kaan ve Karaoğlan bizdendi çok da güzeldi… İlkokul çağlarında kimin elinde ne varsa değişir okurduk.
Kızılderililer beyaz adamın dilini beğenmediğinde ‘çatal dilli’ derdi. O bir işaretti çatal dilli kötü adam sayılır o söylemin ardından tabancalar çekilir baltalar ve oklar fırlatılır savaş başlardı!
TV izlerken aklıma geldi. ‘Çatal dil’ ne çok çatal dilli vardı karşımda! Gülümsedim. O dergilerdeki yerliler aklıma geldi. Siyasetçilerimiz, liderlerimiz nasıl da emek çekiyorlar çatal dilli olmak için. Bayağı düşünüp taşınıp buluyorlar o sözcükleri. Çalışma yapanlarda var zannediyorum bu konuda! En etkili en öldürücü darbe için düşünülüyor belki de ARGE çalışması yapılıyor ve ilk ışıklarla TV’nin karşısında ya da bir açılış kapanış her neyse ilk yakalanan fırsatta mermi gibi kullanılmaya başlanıyor. En yaralayıcı en hasar veren en çok alkışı alıyor kuşkusuz. O alkışlar besliyor lideri, konuşmalarda alkış almak çok önemli!
Oysa alkışlayanlar kendi çevresi. Halkın aklın da bile kalmıyor o sözler! Ama kötü sözlerin muhatabı olan lideri seven insanlar kırılıyor üzülüyor hatta husumet besliyor. Siyaset, karşıdaki seçmenin oyunu almak sanatı ise bir yararı olmadığı gibi cepheleşmeyi derinleştiriyor. Husumeti besliyor.
Siyaset tabiî ki çok da nezaketle yapılamıyor. Sivri bir dil, mizah dili hatta argo kullanmak etkili olabilir. Ama dingin Anadolu topraklarında bu kadar husumet ve kamplaşma yaratılabilmişse kullanılan siyaset dilinin etkisi büyüktür. Siyaset dili sadece siyasetçiye ait değildir bu dil yaygındır. Coğrafyayı zehirlemektedir. Belki de yaygın olduğu için siyasetçi ve liderler sıkça çevresini kenetlemekte kullanıyor ama diğer tarafla arada uçurumlar açıldığının farkında değiller. Siyasetçi bu dili kullanmaktan vazgeçmeli! Çevresi de heyecanla alkışlamayı bırakmalı hatta eleştirmeli. Çünkü kimseye faydası yok ama zararı çok büyük!
GEÇMİŞ OLSUN ANTALYASPOR
Antalyaspor yönetimin istikrarlı olduğunu, Başkan Hasan Akıncıoğlu’nun ve ekibinin iyi bir yönetim sergilediklerini daha önceleri de yazmıştım. Mehmet Özdilek hoca da iyi performans gösteriyordu. Ama bir eksik vardı. Seyirci ile bütünleşmesi zayıftı… Arkasında desteği yetersizdi…
Stadının olmaması… Maçların uzakta ve adeta yabancı sahada oynanıyor gibi sürdürülmesi de sağlıklı iletişimi zorluyordu. Yönetim de istikrarlı düz gidişin süreceğini zannetti. Çünkü uyarıcı güç taraftarın bazen övgüsü bazen eleştirisinden de mahrumdu! Şehirde heyecan yok oluyordu… Neyse ki şans yardımcı oldu… Yoksa stadı olmayan Antalya’nın, az kalsın süper ligde takımı da olmayacaktı!
Yönetim ve hoca yaşadıkları deneyimi hiç unutamayacaklardır. Yılların en heyecanlı ve sıkıntılı sürecini yaşadılar ve artık bu gün çok daha deneyimliler! Hep dikkatli ve duyarlı olmak gerektiği konusunda başka hiçbir şey bu kadar etkili olamazdı.
Antalya gibi bir spor şehrinin ve futbolun kamp merkezinin statlara ihtiyacı varken birinin bile olmaması çok acı!
AFAD, Antalya’da oluşturulan temsili enkaz alanında gönüllü arama kurtarma ekibi yetiştiriyor
Kamyonetle kamyon kafa kafaya çarpıştı: 1 yaralı
Antalya’da dev dalgaların arasında can pazarı
Halk otobüsü kırmızı ışıkta bekleyen araçlara daldı: 7 araç birbirine girdi, 8 yaralı
Antalya’da gökyüzünden denize pedal çevirdiler
Antalya’da otel servis aracı devrildi: 19 yaralı
Antalya’da kayıp şahıs için arama çalışması başlatıldı
Fırtına kazaya sebep oldu, sürücüye ilk müdahaleyi kadın fizyoterapist yaptı
Alanya sahilinde şiddetli rüzgar denizde dalgalar oluşturdu
Dünya Takımlar Yürüyüş Şampiyonası’nın basın lansmanı yapıldı
Kirletilen ve Kirlenen Siyaset 08.04.2024 DR. ALİ YILMAZ