Bursa?nın Suları

    Bursa’nın suları ünlüdür. Şifalıdır .Şimdi ne kadarı kaldı bilemiyorum ama o sularda yuğunup yıkanmış ünlüleri biliyorum.Şifalı sularında yıkanarak,sular seller gibi yurt içinde ve yurt dışında çağlayan ünlülerden Müzeyyen Senar hanımefendi de ebediyete göçtü.
   İnsanlar ne doğacakları yeri, ne de ölecekleri yeri kendileri seçemiyorlar. Hemşerim olan büyük sanatçının hakkında çocukluğumdan beri masal gibi dinlediklerim vardır. Rahmetli teyzemle , Müzeye n hanımı aynı ebe dünyaya gelmelerine yardımcı olmuş. Altı yaşlarındayken, annesiyle gittiği bir kabul gününde , gülmüş oynamış, eve geldiklerinde dili tutulmuş.Konuşamamış.Evlerindeki erik ağacına çıkar,bülbül gibi şakıyarak şarkılar söylermiş ama konuşamazmış .Kekelermiş. Sonradan düzelmiş. İlginçtir,aynı olayı ben de yaşamışım.Bir kabul gününde hanımlar beni konuşturmuşlar,sevmişler.Eve döndüğümüzde dilim tutulmuş.Konuşamamışım.Nazar oldu demişler.Çalçeneliğin sonu olmalı.Bir yandan doktor ,bir yandan Emir sultan da beyaz sakallı bir hoca dedenin okumalarıyla zor bela dilim çözülmüş. Ne var ki benim şarkı söylemek gibi bir yeteneğim hiçbir zaman olmadı. Bursalı kızların nazara uğramak kaderleri midir bilmem. Müzeyyen Senar 1918 de dünyaya gelmiş. Teyzem bu dünyadan göç edeli yirmi yıl oluyor, o epey fark atmış, takdiri ilahi.
   Ne yazık ki kendisini birebir dinleme şansım hiç olmadı. Evimizin vaz geçilmez bir ses sanatçısıydı. Radyolardan,plaklardan çok dinledim. Filmlerini gördüm.Büyük bir olasılıkla,aynı hamamların kurnalarından akan sularla da yıkanmışızdır. Basından izlediğim kadarıyla çok hareketli bir yaşam sürmüş. Gönlünce mutlu olabildi mi bilemem. Tanrı tüm mutlulukları bir arada pek vermiyor. Her şeye karşın çok sevilen bir sanatçı olarak şöhretinin tadını çıkarmış olacağını umuyorum. Işıklar içinde yatsın. Bu gün İstanbul da anasının koynunda sonsuzluğa uğurlanıyor. Karlı bir İstanbul gününde. Karlar düşerken. Hani şarkının birinde dendiği gibi.Karlar düşer,düşer,düşer düşer ağların.Hep ismini hep ismini anarım. Türk sanat musikisinin bir ekolü   olan sanatçının sonsuza kadar hep anılacağını sanıyorum. Bilmiyorum karlı bir kış gününde mi Bursa da gözlerini dünyaya açmıştı. Bursa’nın kışı karı da meşhurdur. Bu gün yine her yer bembeyazmış . Kar yağıyormuş . Damlardan da kılıç gibi buzlar sarkardı çocukluğumda. Şimdi o kılıçların hayali , duyduğum acı haberlerle yüreğimi parçalıyor.Ah Sevgili Müzeyyen Senar ,anılarımdan başka hiç kimsem kalmadı Bursa da. Bir kısmı, memleketin bereketli topraklarında uyuyorlar bazıları İstanbul, İzmir , Antalya da. Allahtan rahmet diliyorum, huzur içinde ol göçtüğün yerde. Zeki Müren’e , anneme , teyzeme selam söyle karşılaştığınızda .Büyük bir olasılıkla,hemşerilerini bekliyor olacaklardır.