Bugün oradaydım

Kanatlarım rüzgar yüklüydü…Dağıttım bulutlarını gökyüzünün.

Bir mavi daha vardı kanatlarımın altında o da mavi masmavi Van deniziydi.

Ne çoktunuz ve çocuklar gibi şendiniz. Hani şairin dediği gibi yerdeki karıncalar, gökteki yıldızlar kadar çoktunuz.

Gönülden davetliydim Van Balığını koruma Festivaline...

Uzak bir dala kondum... Bir çocuk fark etti önce:

"Anne bak balık utan!"Diye işaret etti.

Omzunu okşadı anası:

"Hadi yürü... Bak mavi fularlı teyzeler ayran aşı,Van balığı ikram edecekler."Dedi.

Kalabalığa karıştılar. Ve ben martı kılığında yükseldim gökyüzüne, seyrettim sizi.

Ne çok sunum çeşidi vardı balığın. Salamurası, açması, fırınlaması, buğulaması…

Beyaz giysililer:

"Van balığı dünyada tek tür...Onu korumalı...Öncelikle Van gölünü korumalı ve balığı üreme zamanında avlamamalı." Diyorlardı.

Lavaş ekmekler arasına konulurken balıklar yalanım yok canım pek çekti.Kanat çırptım yeniden gölün üstünde.

Düşündüm ki sadece insanların rızkı değildi yüksek denizin gümüş derili, karnı havyarlı balığı. Martıların da rızkıydı...

Siz göremediniz beni...

Oradaydım, tam başınızın üzerinde yeminle hem de martı kılığında.

Ne mutlu size...Anlamıştınız Van gölünü neden temiz tutacağınızı ve Van balığını niçin koruyacağınızı...

Hep böyle olun. Paylaşımcı, koruyucu, kıymet bilen.

Yerdeki karınca,gökteki yıldızlar gibi kardeşçesine.

Ve sahip çıkın ki doğaya, sofralarınız Halil İbrahim bereketine dönüşsün...

Oradaydım...

Tam başınızın üzerinde,kanatlarım beyaz ben bir Van gölü martısıydım.

Bir o çocuk gördü beni, bir de annesi ve bir kameranın objektifi...Mavi gökte bir beyaz martıydım.

05.10.2017

Bu makale 856 kişi tarafından okunmuştur.

Bu Haber İçin Yorum Yapın

Adınız Soyadınız

E-Mail Adresiniz NOT: E-Mail adresiniz web sitemiz üzerinde yayınlanmayacaktır.

Yorumunuzu buraya yazınız...

Güvenlik kodlarını buraya yazınız

Bu makaleye ilk yorumu yazan siz olun.