Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu?

Artık “vize” konusuna geri dönmem derken, geçen hafta bir Internet Gazetesinde okuduğum “vize” uygulamaları ile ilgili bir yazıdan bazı alıntıları sizlerle paylaşmadan edemedim. Bildiğiniz gibi, “vize” uygulamaları pek çok ülkede tartışmalara yol açabiliyor. Kimi ülkeler vize uygulamalarını günden güne katılaştırırken, kimi ülkelerde turizm gelirlerini artırabilmek adına vize uygulamalarını kaldırmayı ya da vize şartlarını hafifletmeyi tercih ediyor. Ama her halükarda Avrupa Birliği üyesi olmayan ülkelerin birçoğu, vize uygulamasından gerek ekonomik, gerekse sosyal anlamda oldukça olumsuz etkileniyor. En çok etkilenen ülkelerden birisi de Türkiye.

Türkiye’nin durumu

Türkiye; vize uygulamaları ile 1980’li yıllarda tanıştı ve o yıllardan beri artarak devam eden bu SS uygulamaların sıkıntısını çekiyor. Turizm nedeniyle Türkiye’nin vize uygulamadığı 130’un üzerinde ülke, ay yıldızlı pasaporta vize uygulamasına devam ediyor. Bu gerçek Türkiye’yi bazı Afrika ve Ortadoğu ülkelerinden sonra vizeden en çok etkilenen ülke konumuna getiriyor.

Türkiye’ye vize 1980’de Almanya ile başladı

Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına vize uygulaması 1980 yılından sonra geldi ve bu uygulamayı getiren ilk ülke ise Federal Almanya oldu. 1980 yılında başlayan bu uygulamayı, diğer Avrupa ülkeleri ve onların etkisi altındaki üçüncü dünya ülkeleri de izledi. Bu gün tam 134 ülke, ay yıldızlı pasaport sahibi Türk vatandaşlarını, ülke dışı seyahatlerinde vize uygulamasına tabi tutuyor. Seyahat özgürlüğünü kısıtlayan ve gerek ticarette, gerekse turizmde ciddi zorluklar yaratan vize uygulaması “Haklara Kısıtlama Getirme Yasağı” prensibi dikkate alınarak, tekrar incelendiğinde AB’ye üye ülkelerinin Türk işverenlerine ve serbest meslek sahiplerine karşı uyguladıkları vize zorunluluğu, çok sorgulanması gerekli bir hukuki işlem konumunda.

Lüksemburg’da atılan önemli adım

Avrupa birliği ile daha önce yapılan anlaşmalar çerçevesinde, Türkiye’ye vize uygulamasının kaldırılması için başvurduğumuz, Lüksemburg’daki Avrupa Toplulukları Adalet Divanı Komisyonu (ATAD), geçtiğimiz yıl Eylül ayında, Türklerin Avrupa Birliği ülkelerine vizesiz girme hakları olduğunu kabul eden bir karar aldı.

AB üyesi 25 ülkeyi bağlayan karar

AB üyesi 25 ülkeyi bağlayan bu kararda, 1973’ten sonra ülkelerin Türk vatandaşlarına tanıdığı hakları eksiltmeye yönelik bir düzenleme yapamayacağı belirtildi. Kararda, Türkiye ile o dönemde adı Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET) olan bugünkü AB arasında Brüksel’de imzalanan Aralık 1972 tarihli Katma Protokol’de, Türk vatandaşlarına tanınan hakların bugün de geçerli olduğu belirtildi. ATAD’ın aldığı kararda adı geçen Türkiye ile AET arasındaki Katma Protokol, işverenler, doktorlar, gazeteciler, sanatçılar ve öğretim görevlilerine üye ülkelere vize almadan girebilme hakkı veriyor. ATAD kararlarının, tüm Avrupa Birliği üyesi ülkelerce bağlayıcılığı bulunuyor. Kısaca, bu karar Türklerin vizesiz Avrupa mücadelesindeki en önemli gelişme ve ısrarla üzerine gidilerek, baskı oluşturulması gerekiyor.

Bize öğüt vermeyi bir vazife sayanlar, aynaya akmıyorlar

Her fırsatta, Avrupa Birliği “uyum yasalarını” önümüze sürüp, iç işlerimize karışma hakkını kendilerinde gören, hukuk sistemimize dil uzatan Avrupa Birliği mensupları, altına imza koydukları sözleşmelere, kendi hukuk mercilerinin kararlarına, işlerine gelmeyince uymamayı bir ayrıcalık sayabiliyorlar.

Ne derler?. “BU NE PERHİZ, BU NE LAHANA TURŞUSU?”

Önceki yazılarımda da vurguladığım, Devlet olarak Avrupa nezdinde en tabii haklarımızı dahi aramakta ve korumakta gösterdiğimiz becerisizlik ve aciz; insanlarımızın haklarının gasp edilmesi, eziyet çekmesi ve aşağılanması ile sonuçlanıyor. Ben dayanamayıp, bu konuyu tekrar tekrar gündeme getirmeye devam ediyorum ancak, basın camiamızın, ülkemiz için böylesine hayati bir konuyu, ana gazetelerin başlıklarına taşımamasını anlamakta güçlük çekiyorum.

Ne diyebilirim ki, “layık olduğumuz yerdeyiz...” Ama siz yine de ümidinizi kaybetmeyin!!!