Bir tur da Yunan adalarına yaptım...

Temmuzun ikinci haftasında, bu günlerde moda olan Yunan adalarına gemi seyahatlerinden birine de ben katıldım. Yakın aile dostlarımız Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Profesörlerinden Metin ve sevgili eşi Serap Sevük ‘ün ısrarıyla katıldığımız ve takriben 70 kişilik doktorlar gurubu ile birlikte yaptığımız bu seyahat, her yönü ile eğlendirici ve dinlendirici bir yolculuk oldu.

Gemimiz orta halli Yunan bandıralı bir gemiydi ve Kaptanla birkaç görevli hariç, neredeyse uluslar arası bir personel yapısı ile verdiği hizmet, benim standartlarıma göre, 3 yıldızlıydı. Bu durum bana, artık bizim yatırımcılarımızın da “Cruise” işine girmelerinin zamanının geldiğini hatırlattı. Tabii, bu yolculukları yapan bizim gemimizden çok daha büyük ve daha lüks gemiler de var, ama inanıyorum ki Türk yatırımcılar da bu işi benimser ve kendi filolarını oluşturmaya başlarsa, zaman içinde yetişecek Türk personelle, diğer ülkelerin pabucunu dama atarlar. Zaman içinde yetişecek Türk personel derken belki haksızlık yapıyorum, çünkü daha önce Miami taraflarında katıldığım gemi yolculuklarından da biliyorum ki, bu gemilerin özellikle servis, mutfak, animasyon ve kumarhane bölümlerinde çalışan önemli sayıda Türk personel var ve bu kişilerin kendi oluşturacağımız filolara çekilmesi ve birçoğundan eğitim faaliyetlerinde de istifade edilmesi mümkün olabilir. Şimdilik sadece karada yatırım yapan Turizme gönül vermiş yatırımcıları, biraz da bu yüzen otelleri inceleyip bu yönde yatırımlara teşvik etmeyi bir görev sayıyorum. Bu işte de başarılı olacağımızdan hiç şüphe etmiyorum.

Gelelim, Yunanlıların zamanında akıllıca planlayarak her birine bir kavram (konsept) yüklediği irili ufaklı adalarına. Bir kısmını ben daha önce de gezmiştim ama sadece kısa süreli ziyaret yapabilen bir gemi yolcusu olarak farklı izlenimler edindim. İlk defa gördüğüm, ün yapmış Mikonos ve volkanik Santorini adalarını değerinden yüksek göstermeyi başarmış olmalarını takdir ve biraz da üzüntü ile karşıladım. Üzüntümün nedeni, Yunanistan onlarca çorak adayı turizm amaçlı değerlendirebilmişken, bizim elimizdeki az sayıda ancak Yunan adalarının bir çoğuna göre çok daha güzel ve yeşil olan adalarımızı yeterince değerlendirememiş olmamızdı. Ancak, adaları değerlendiremiyor olsak ta, hizmet ve turizm anlayışında geldiğimiz noktanın Yunanistan’ın oldukça üzerinde seyrediyor olduğunu bir kez daha görmek beni bir ölçüde rahatlattı. Bu sefer de Kültür ve Turizm Bakanlığına seslenmek istiyorum, Turizm çeşitliliği diyip duruyoruz, bu kapsamda adalarımızı da ele almamızın zamanı geldi, geçiyor...

İçimi eskiden beri acıtan hususlardan birisini Atina’ya uğrayınca bir kez daha hatırladım. Ellerindeki ahı gitmiş vahı kalmış ve yıllardır restorasyon çalışmalarını bitiremedikleri Akropol’ü görmek için, buraya her yıl milyonlarca insanın akın ettiğini bilmek, bir açık hava müzesi olan ülkemizin Akropolden çok daha görkemli tarihi ve kültürel varlıklarını yeterince tanıtıp, kullanamıyor olduğunu düşününce, insana acı veriyor. Halen bu varlıklarımızın tanıtımına yeterince önem vermiyor ve yeterli bütçeler ayırmıyoruz. Kültür ve Turizm Bakanlığı son yıllarda tanıtıma önemli bütçeler ayırmaya başladı ve bunun olumlu sonuçlarını da görüyoruz, ama bu tanıtım içerisinde Türkiye’nin tarih ve kültür varlıklarına ayrılan yer maalesef çok yetersiz. Son temennim de artık bu varlıklarımızın da kıymetini bilip, birçoğunu Yunanlıların yapabildiği gibi Türkiye’nin simgesi, “görülmezse olmaz”ı haline getirmeyi becerebilmemiz.

Aslında bu yazdıklarımı, Turizm camiamızda fark etmeyen , bilmeyen insan çok az ama , ne yazık ki işin eylem tarafında ise bir şeyler yapmaya çalışan yok denecek kadar az...

Biz hatırlatmaya devam edeceğiz, ya siz..?