Bu kalp seni unutur mu?

Hayat iz bırakır… Acılar ise derin ve onulmaz izler…

23 Ekim 2011 tarihinde Van’ı derinden etkileyen can ve mal kaybına neden olan depremin üzerinden yıllar geçti.

Türkiye ve tüm dünya acılar içinde kalan Van için seferber oldu.

Antalya’da gelin olmuş bir bacımız çeyiz yastıklarını yolladı depremin acılı insanlarına.

Tribünleri dolduran binlerce Beşiktaşlı taraftar soğuk havaya aldırmayarak yarı çıplak soyunup ellerindeki güneşi gösteren pankartlarla:

“Size güneşi yolluyoruz.” Dediler.

Bununla yetinmeyip boyunlarına doladıkları atkılarını, başlarındaki bereleri, ellerindeki eldivenleri stadyumun içine bırakarak efsane Çarşı ruhunu depremzedenin ruhuyla birleştirdiler.

Somalı maden işçileri yevmiyelerinden ayırdıklarıyla yardım paketleri hazırlayıp gönderdiler.

Ve tüm bu acılara sürülen yürek merhemiyle ayağa kalktı Van halkı.

Ve her acılı yıldönümünde rahmetli büyük sanatçı Fikret Kızılok’un:

“Bu kalp seni unutur mu?” Şarkısını:

“Bu kalp sizi unutur mu?” Olarak hatırladı.

Van Depremi sonrası bugün Türkiye’nin dört bir yanında irili ufaklı depremler oluyor. Isparta-Burdur-Antalya üçgeninde yeni bir kırık fay hattı saptandı. Marmara olası büyük bir depremin tehdidi altında…

Bütün bunlar gösteriyor ki insanoğlu yaşadığı sürece doğal felaketlerin sürpriziyle hep karşılaşacaktır. Önemli olan yüreklerdeki fay kırıklıklarını ortadan kaldırmak... Tıpkı efsane taraftar grubu Çarşı’nın yaptığı gibi… Acılara payanda olarak, omuzlayarak ve her şeye rağmen hayata sımsıkı sarılmanın mesajını vererek…